Przyszła Mama Mai

Dziś taki wpis o wszystkim i o niczym.
Wkońcu założyłam też tego bloga, aby wszystkim się z Tobą dzielić.

    Na wstępie chciałam podziękować, że jest Was już prawie 80 osób. Jestem w szoku, bo nie spodziewałam się takiego odbioru, tym bardziej, że moje wpisy nie są jakieś doradzające, naukowe itd. Wiem, że dla niektórych ponad 70 osób to nic, dla mnie to na prawdę ogrom.  Dziękuje za miłe słowa w komentarzach czy w wiadomościach prywatnych, jest to bardzo motywujące. Cieszę się, że szczerość i własne zdanie też ma swoich "fanów".  Jak widzicie moje wpisy nie są jakieś dokładne językowo, stylistycznie itd. i to nie wynika z tego, że polski ciężki język, a z tego, że wszystko co tu piszę jest prosto z głowy, a nie 5 razy przetwarzane.  Jestem też osobą, która ma swoje własne słowa i często ich używam, przez co mój Mąż sie śmieje, że takie słowo jakie napisałam nie istnieje. Bo czemu sobie nie ułatwić życia? Jak długo mówi się  wyraz "paznokieć" czy nie łatwiej powiedzieć "paznokć" dla mnie jest różnica ogromna haha.  
    Ogólnie jestem ciekawa, czy wszyscy co wchodzą na mojego Instagrama, zaglądają na tego bloga, jeśli mogę Cię prosić zostaw np. tylko kropkę w komentarzu pod obojętnie jakim postem, chcę tylko zobaczyć ile Was czyta i nie ważne czy jesteś moim znajomym i nie masz dzieci a wchodzisz tu z czystej ciekawości, czy mamą 5 dzieci. To będzie taka tajna misja haha.
    A teraz trochę się pożale. Wybił ten 8 miesiąc ciąży i powiem Ci,że powoli mieć dobry dzień graniczy z cudem. Czuje się, jak słoniątko, wychodzenie z łóżka  do toalety w nocy to jak wspinaczka na Mont Everest, albo conajmniej orka, która próbuje dostać się do morza czy tam oceanu z plaży. Kopniaki Małej są tak intensywne, że moim ulubionym słowem i najcześciej wypowiadanym jest "ała". I niech mi ktoś teraz powie, że kopanie jest najprzyjemniejszym momentem w ciąży. Może i tak było na początku, kiedy to było delikatne muskanie a teraz w myślach śpiewam kołysanki aby sobie słodko spała. Też doskwiera Ci bezsenność? Coraz ciężej jest się ułożyć, a w sumie to nie się a swój brzuch. Kiedy nastaje ten piękny moment, że stwierdzasz to jest ta pozycja co sie dzieje? Sikuuuu!! Dobra trochę sobie pomarudziłam i mi ulżyło, teraz Twoja kolej. Ogłaszam godzinę, narzekania przez kobiety!!!
    Pomimo wszystko, życzę Ci miłego dnia!

    Wybór imienia, chyba najcięższa sprawa jaka wiąże się z przyjściem na świat dziecka. Nadać imię, które nam się podoba, może podążać za dzisiejszą modą, albo jakieś zagraniczne, mało spotykane aby Twoje dziecko było tym jedynym w otoczeniu. Jednak zawsze zwróćmy uwagę, czy jak nasz mały Skarb urośnie nie będzie miał do nas żalu, że nazwaliśmy je tak a nie inaczej. Oczywiście nie jesteśmy w stanie tego przewidzieć, jakie będzie miało gust, ale pamietajmy, że niektóre imiona są już przypisane do powiedzeń, do głupich piosenek czy komentarzy i wiemy, że nasze dziecko nie będzie miało życia za kilka lat. Ja np. nienawidzę swojego 2 imienia - Marlena. No po prostu dla mnie dramat i do tej pory mówię mamie jak mogła mnie tak nazwać, znów ona jest zadowolona i jedyne co słyszę ciesz się, że ojciec sie pomylił bo tak miałaś mieć na 1. Fakt - ciesze się bardzo, ale jak widać nie jesteśmy w stanie przewidzieć wszystkiego. Wybór imienia wiąże się również z tym, że szukając tego jedynego zauważasz ile ludzi nienawidzisz, przecież nie dasz na imię tak jak  Twój największy wróg z Twojej klasy z podstawówki.
    Imię dla swojego dziecka, z Mężem wybraliśmy już 10 lat temu, kiedy to myśleliśmy o wspólnym życiu, dzieciach. Wydaje się to śmieszne, ale kto z Was, za młodu nie myślał jak nazwać w przyszłości swoje dzieciaki? Pamiętam jak na lekcjach historii w gimnazjum malowałam na kartkach jakieś serduszka, pisałam nasze imiona i dopinałam liścik, w którym pisałam już o tym jak nasze dzieci będą się nazywać. Ha ha zawiało wiochą, ale te kartki i listy mamy do dziś i czasem fajnie się z tego pośmiać. Dziewczynka miała nazywać się Maja a chłopczyk Igor. No i tak się stanie, za kilka tygodni na świat przyjdzie Maja. I tu pojawił się jeszcze jeden problem nagle Maja od 3-4 lat jest na top liście imion. Rozpoczeliśmy poszukiwania innego imienia, by nie była 7 Mają w klasie. Mieliśmy wybrane: Mia, Kinga, Wiktoria, jednak nie obrażając nikogo, żadne z nas nie urzekło tak jak właśnie Maja. Stwierdziłam kurcze, może i będzie 7 Mają w klasie, ale żadna z tamtych nie będzie taka jak nasza. Ona będzie wyjątkowa, niepowtarzalna i najlepsza - przecież dla każdego rodzica jego dziecko jest tym naj. Teraz w sumie, patrzę na to i myślę sobie, że jest to tak śliczne imię, że tyle osób chce je nadać, tak więc czuję sie dumna, że mam dobry gust. W moim roczniku w klasie miałam po 3 Magdy i co? Przeżyłam, zawsze jak nauczycielka wzywała do tablicy miałam nadzieję jeszcze, że to nie o mnie chodzi ha ha. Maja - piosenka o pszczółce większości tak kojarzy się te imię, ale uważam, że jest to miłe powiązanie i na pewno, nie będzie jej tym nikt obrażał na przyszłość.
    A Ty jak nazwałaś/nazwiesz swoje dzieciątko? Podążasz za modą czy wolisz być indywidualistką? Jest jakaś historia tego imienia? Daj znać po postem na Instagramie.
    Miłego dnia!
 

   Każdy z nas posiada znajomych/przyjaciół/kolegów/koleżanki i od czego zależy kto dostanie jaki tytuł? Czy przyjaciółka może być  tylko jedna? To ta, co nas nigdy nie zawiedzie, zna nasze sekrety i to do niej pierwsza pojedziesz z czymś co Cie cieszy, badź po prostu porozmawiać o czymś co sprawia smutek? Znajomi to Ci, z którymi zbierasz się większą grupą i idziecie np. do kina, bilard, bądź do klubu? Koledzy i koleżanki to z nimi jesteś na "cześć" bądź "co tam" na ulicy? Jak to jest naprawdę, że ktoś staje Ci się bliższy niż inni?
    Ja miałam jedną przyjaciółkę w swoim życiu, choć w tym momencie mogę się zastanowić czy to wogóle była przyjaźń. Kiedyś jedna dla drugiej mogła zrobić wszystko, o 5 rano w  jej kuchni spotkać się na kawie, bo akurat przejeżdżało się obok jej domu i była w stanie dla Ciebie wstać, iść do klubu i dobrze się bawić na swoich urodzinach, dzwonić, o każdej porze dnia i nocy.  Myślałam, że etapy poznania faceta i opuszczenia najbliższych są z czasów szkół gimnazjalnych, ale jednak trwa to nawet w dorosłym życiu. Gdy kontakt się urwał, a dowiedziałam się o ciąży czułam ogromną potrzebę powiedzenia jej o tym, miałam nawet myśli, że może będzię znowu dobrze między nami - przecież zawsze chciała być  najlepszą ciocią moich dzieci. Jednak tak się nie stało.
    Znajomi największe grono osób. Zauważyłyście, że odkąd jesteście w ciąży te grono znacznie się zmniejszyło? Czy ciąża dyskwalifikuje Cię do wyjścia z domu, śmiania się, wygłupiania, rozmawiania? Z kilku osób, nagle robi się 2-3, które zapytają jak sie czujesz i czasem znajdą dla Ciebie czas. Szczerze? Myślałam, że będąc na L4 i majac tyle wolnego, to właśnie teraz, będę mogła spotkać się z każdym i o każdej porze a pomimo tego, że ma sie czas to prawie nie masz z kim się spotkać? Teraz próbujemy wykorzystać, każdy dzień na to, na co później być może już tak nie będziemy mieć czasu. Niedługo przyjdzie, czas wyboru Chrzestnych, nie posiadając dużej rodziny będzie się szukać wśród znajomych. I kogo tu wybrać? Skoro prawie wszyscy się wykruszyli?
    Najśmieszniejsze, w tym wszystkim jest to, że osoby, z którymi się nie rozmawiało nagle zaczynają z Tobą utrzymywać kontakt. Są to osoby, które są w ciąży, dopiero co urodziły, bądź mają małe dzieci. Wspierają Cię, dodają otuchy, pomagają w kompletowaniu wyprawki - choć tak na prawdę od nikogo tego nie wymagasz. Czy to nie powinno być na odwrót? Ci, z którymi spędzałaś najwięcej czasu powinni być i najwięcej pomagać? Będąc w ciąży zrozumiałam, że nie ma co przywiązywać się do ludzi, bo niektórzy są i będą zawsze, a inni po prostu odejdą i jak urodzisz pogratulują i na tym skończy się już całkowicie Wasza znajomość. Ktoś mi niedawno powiedział, że jak człowiek bierze ślub, ma dziecko, patrzy się już na niego inaczej. Może zmieniają nam się cele, wolimy wydać 100zł na wyprawkę niż na kręgle, ale dalej jesteśmy tymi samymi ludźmi.
    W ciąży, bardzo potrzebny jest kontakt z innymi, by właśnie Twoje zmartwienia jaką będziesz matką itd. odeszły na bok. Może dlatego, Ci z którymi tego kontaktu nie miałaś, a naglę on jest, piszą do Ciebie bo wiedzą, jak myśli mogą dobić człowieka, który siedzi w samotności z tym wszystkim na głowie.
    Jeśli masz kochającego Męża to masz najlepszego przyjaciela obok, pomimo, że hormony buzują nie wyładowywuj się na nim. To jedyna osoba, na której możesz teraz polegać, będzie zawsze obok i to on spełni, każdą Twoją ciążową zachciankę.

    Jak to u Ciebie wygląda z znajomymi? Zauważyłaś różnicę, czy dalej jest tak samo?
Daj znać pod postem na Instagramie.

Miłego dnia!
 

   Przychodzę dziś do Ciebie z moją historią, tą gdy pierwszy raz zobaczyłam dwie kreski na teście ciążowym. Zacznę może od tego, że moje miesiączki były bardzo nieregularne, potrafiłam nie mieć okresu około 2 miesięcy, tak więc okres spóżniający się 3 tygodnie nie robił na mnie żadnego wrażenia. Jednak powoli zaczęły się myśli w głowie o ciąży, ale jakoś nie chciało mi się wykonywać testu, stwierdziłam  - i tak pewnie będzie negatywny. Mijał kolejny tydzień i pewnego dnia siedząc w pracy stwierdziłam, że jak przyjdzie moja koleżanka na popołudniową zmianę to wtedy go zrobię, tak dla świętego spokoju.
 Nie będę Cie okłamywać i opisywać pięknej wzruszającej historii gdy zobaczyłam pozytywny test, bo taka ona nie była. Szczerze? Nie sądziłam, że kiedykolwiek mogę wpaść w taką panikę, jak w tamtym momencie, kiedy na teście po dokładnie kilku sekundach pojawiły się dwie mocne kreski. Myślę, że moja koleżanka sama nie wiedziała, jak mnie uspokoić, gdy jeszcze w między czasie przychodzili klienci, a ja na zapleczu zaryczana. Stwierdziłam, że to nie możliwe i poszłam zrobić drugi - jak możesz się domyślić również był pozytywny.
 Jestem osobą, która nie lubi towarzystwa dzieci wokół siebie. Chciałabym  teraz zobaczyć miny osób, które stwierdzą "CO Z NIEJ BĘDZIE ZA MATKA NIENAWIDZI DZIECI POTWÓR. NIE KOBIETA JAK TAK MOŻNA. PATOLOGIA!!".  Dlatego tak bardzo przestraszyłam się testu, bałam się, że będę złą matką, że wszyscy mnie z tym zostawią, jak to będzie, jestem młoda, to nie czas itd. Mój ojciec zostawił mnie i moją mamę gdy miałam 2 lata (teraz tak jak w programach talk show powinnaś mi współczuć i zaobserwować mój profil na Instagramie)więc nagle pojawiła się nawet obawa co ja zrobie jak mój Mąż mnie zostawi, skąd wgl takie pomysły w mojej głowie?! Nawet bałam się powiedzieć, bo myślałam, że będzie na mnie zły. Ha ha rozumiesz, że on będzie zły?  W tym momencie chce mi się śmiać z tego co ja wyprawiałam. Zawsze jak wracał z pracy, to podjeżdżał do mnie na stację ( bo pracowałam wtedy na stacji benzynowej) więc wyszłam do niego i próbowałam udawać normalną. Jako, że znaliśmy się już kilkanaście lat wszystkie moje starania poszły na marne, więc od razu zapytał co się stało. Mówiąc mu o ciąży, zobaczyłam uśmiech na jego twarzy a z mojego serca jakby spadł kamień. Jeszcze niedaleko nas był nasz wspólny znajomy, któremu od razu pochwalił się, że będzie tatą - byłam w szoku. Oczywiście później poinformowaliśmy naszych rodziców, dziadków znajomych i wszyscy byli tacy szczęśliwi, że i mi przyszły pozytywne myśli. Oczywiście niemogło obyć się bez komentarzy"  Ty jesteś w ciąży?! Przecież nie lubisz dzieci" - no tak ale to nieoznacza, że jestem bezpłodna.
 Gdy wieczorem na spokojnie usiadłam, z Mężem rozmawiałam bardzo dużo o swoim niepokoju. I wiesz do czego doszłam? Po co ja się tym wszystkim martwiłam? To jakieś bzdury, które w tamtym momencie wpadały mi do głowy, znikały i pojawiały się nowe. Wiadomo, gdy ma pojawić się dziecko, każda ma pełno myśli i tych pozytywnych i tych negatywnych i niestety nie da się inaczej. Martwimy się czy podołamy zadaniu, czy zapewnimy dziecku wszystko to czego ono będzie od nas wymagać, czy wychowam je na dobrego człowieka, jak to wgl zrobić? Myślę, że sama o tym myślałaś.  Dalej nie lubię dzieci, tylko, że moja Majeczka nie jest tym dzieckiem, które gdzieś tam przewija się krzyczące gdy próbuje porozmawiać ze znajomymi w restauracji. Moja Majeczka to moja córka, którą pokochałam i niemogę się doczekać kiedy wkońcu ją zobaczę. Kiedy będę mogła się nią opiekować, wychodzić na spacery, kiedy z Mężem weekendy będziemy spędzać w 4 (bo Koniś to też członek rodziny). Więc jeśli Ty też niekoniecznie lubiłaś towarzystwo dzieci to nie martw się, Twoje Maleństwo to Twoje i będziesz wspaniałą matką. Na badaniu USG prawie płakałam ze wzruszenia, gdy widziałam malutkie bijące serduszko, chciałam już wiedzieć kim ono jest.
 Widzisz, życie chyba jest jak bajka, może źle się zaczyna ale dobrze się kończy. Wczoraj zaczęłam 8 miesiąc i już odliczam dni do spotkania z Mają. Strach jest uczuciem ludzkim, więc nie bój się go okazać. Gdybym trzymała to wszystko w sobie, może i nadal byłabym załamana tym faktem, jednak rozmowa z najbliższymi rozwiewa wszystkie głupie myśli. Dzięki temu teraz jestem szczęśliwa i nie wyobrażam sobie, że mogłoby jej nie być z nami.
 A Ty jak zareagowałaś, gdy dowiedziałaś się o ciąży? Zostaw po sobie ślad pod postem na Instagramie. I nie martw się, nie ważne kim jesteś i tak będzięsz dobrą mamą!
   Miłego dnia! 

Powiem Wam szczerze, że przed chwilą skończyłam dla Was pisać. Jednak jak pisałam w 1 blogu jest to darmowa strona więc nie może być ona idealna, tak więc wszystko się usunęło przed dodaniem, bo zwyczajnie stronka miała ochotę mnie wylogować i oczywiście wpis już nie był nigdzie widoczny. Przykro mi bo na prawdę troche nad nim siedziałam, było tam troche humoru, anegnotek itd. Nie będę go pisać od nowa, bo zwyczajnie nie będzie on już taki jak tamten, nie będzie falą wylaną z mojej głowy tylko kwestią przypominania co pisałam (i jestem wściekła)

Jak wiecie większość szpitali udostępnia listę rzeczy, którą oczekuje od rodzącej. Ja jednak pozwoliłam sobie dodać jeszcze kilka rzeczy do tej torby. Jednak pierw przedstawię Wam to co oczekuje mój szpital:

- podkłady poporodowe 90x60 10szt.
- podpaski 20szt. - jednak jak wiecie nie są to te z skrzydełkami, wygodne i zapachowe tylko ja to nazwę podpachami
- koszula do porodu - nie jestem za kupnem tej jednorazowej ortaliowowo coś tam bo jeśli któraś z Was była na porodówce to jest tam diabelsko ciepło
- piżama - zakupiłam na allegro za 29zł nie ma sensu wydawać na to miliona monet tym bardziej, że ja akurat wszystko później wyrzucę
- szlafrok
- klapki pod prysznic
- klapki do chodzenia po szpitalu
- szlafrok
- przybory toaletowe
- tamtum rosa
- ręczniki kąpielowe 2szt.
- sztućce + kubek
- wody mineralne
- słodycze - mój szpital poleca lizaki, już widzę siebie z lizakiem w ustach podczas skurczy, a może własnie to jest ich sposób na to abyśmy się tak nie darły jak w tych filmach
- nutridrinki
- pampersy 20szt.
- rożek
- mokre chusteczki 1op.
- dokumenty + wymagane badania
- rzeczy dla taty jeśli będzie on uczestniczył przy porodzie Moje propozycje:
- ładowarka do telefonu - w tych czasach to konieczność
- stanik
- skarpetki
- pieluszki tetrowe 2szt.
- maść do pupci 
- golarka jednorazowa 
- śpioszki - dla Kiona aby poczuł zapach Małej zanim wrócimy do domu
- wkładki laktacyjne
- ulubiony jaś do spania

Rzeczy na wyjście nie pakuje.  Będą one gotowe w domu, jak Mąż, będzie nas odbierał to po prostu je weźmie. Ja spakowałam prawie całą torbę już w 27 tygodniu, dla niektórych może to być wcześnie. Jak dla mnie ciąża jest nieobliczalna nigdy nie wiadomo, kiedy tak na prawde nasze dzieci zechcą wyjśc już na świat. Szczerze nie wyobrażam sobie nagle biegać po domu zbierać rzeczy, szukać jeszcze w necie co spakować gdy leją sie wody i zostawiam ślady za sobą jak ślimak. Jeszcze gorszym rozwiązaniem będzie pakowanie torby przez Męża. Mój jest na prawde bardzo inteligentym człowiekiem i nie bałabym się, że zamiast klapek spakuje mi kozaki ale jednak stres robi swoje, każda z nas ma swoje ulubione rzeczy bądź te wybrane i w tych chciałaby się "prezentować". Taki przykład jak kilka tygodni temu pojechałam do szpitala aby sprawdzić, czy z Mają jest wszystko oki, ponieważ jej ruchy były prawie nikłe. Niestety musiałam zostać w szpitalu choć po badaniach okazało się, że jest ok. Mąż pojechał po rzeczy i jak każda baba musiałam mu napisać listę. Była ona chaotyczna bo uzupełniałam dokumenty, byłam badana no i nie okłamujmy się pisałam na szybko. Urywek tego sms-a brzmiał tak " legginsy te nowe kosmetyki" więc mój Mąż przywiózł mi za małe legginsy i kosmetyki do smarowania ciała bo te wg niego były nowe. Jak możecie się domyśleć chodziło mi o nowe legginsy i kosmetyki do malowania, ale jak widać stres też  robi swoje. Więc moja rada pakujcie się same i wcześniej. 

Dodam jeszcze, że nikomu nie narzucam się swoją listą, każdy weźmie to co chce, to co mu odpowiada i to co wymaga szpital. Jak było w komentarzu pod jednym z postów - ja nie przekazuje Wam swojej wiedzy bo jak pisałam kilka dni temu jest ona mała bo to 1 dziecko, pierwszy poród, pierwsza taka sytuacja. Pisze Wam swoje zdanie, ze swojej perspektywy na różne tematy ciążowe. A mam taki jeden, który mnie bardzo ale to bardzo kusi, jednak muszę z nim jeszcze chwilkę poczekać. 

A Ty jesteś już spakowana? Pakujesz coś jeszcze oprócz rzeczy wypisanych wyżej? 
Podziel się z nami w komentarzu pod postem swoją listą. 

Miłego dnia, buziaki! 

P.S. dziękuję, że jest Was już ze mną 40 jest to bardzo motywujące!